روستاهای محرزی و شنه با فاصله ای کمتر از پانصد متر کنار شهر خرمشهر واقع شده اند. این روستاها به وسیله ی چهارده نهر پر آب و نیزارهای بسیار زیبا تقسیم بندی شده است. هر نهر با توجه به شرایط موجود قابلیت و پتانسیل‌های زیادی در زمینه اقتصاد مقاومتی و ایجاد اشتغال ، مانند پرورش ماهی و غاز را دارد. اما به دلیل عدم توجه و حمایت مسئولین ذیربط ، نهرهای پر آب و سر سبز به زباله دانهای اهالی روستا تبدیل شده است.اهالی روستاهای محرزی و شنه از سادات و فرزندان آنها از استعداد و هوش سرشاری بهره مندند که در میان بی توجهی مسئولین و محرومیت‌های بی شمار مورد غفلت قرار گرفته و در صورت ادامه این روند نسل سوخته این منطقه خواهند بود . اهالی روستاهای محرزی و شنه علی رغم لوله کشی آب پس از گذشت شش سال از وعده‌ی داده شده طرح غدیرهنوز هم آب آشامیدنی خود را خریداری می کنند.طرح آبرسانی غدیر با اولویت نخست انتقال آب به شهرهای آبادان و خرمشهر- 675 کیلومتر لوله گذاری و سیزده هزار میلیارد ریال هزینه ی اجرا که قرار بود تا پایان سال 1389 مشکل کمی و کیفی آب شرب چهار میلیون و هفتصد هزار نفر را در 21 شهر و 1200 روستای خوزستان برطرف نماید، تاکنون به حالت تعلیق است.